فرور کوچک

جزیره فرور کوچک Lesser Farvar Island فرورگان / Farvargan
—  جزیره  —
کشور	ایران
موقعیت	خلیج فارس
استان	هرمزگان
شهرستان	شهرستان
بخش	بخش
فرمانداری
• -
مساحت
• جمعاً	۵٫۱ km۲ (۲٫۰ sq mi)
ارتفاع	۱۱۸ m (۳۸۷ ft)
منطقه زمانی	IRST (یوتی‌سی ۳٫۳۰+)
طول	۱.۴کیلومتر
عرض	۱.۱ کیلومتر

جزیره فرور کوچک یا فرورگان از جزیره‌های غیر مسکونی ایرانی در خلیج فارس است.

این جزیره یکی از نقاط دیدنی استان هرمزگان در جنوب ایران است.

این جزیره در قسمت شمال غربی جزیره ابوموسی واقع شده‌است و حدود ۳۶ مایل دریایی تا شهرستان ابوموسی و ۱۴۹ مایل دریایی تا بندرعباس فاصله دارد مساحت این جزیره ۵/۱ کیلومتر مربع و بلندی بلندترین نقطه آن از سطح دریا ۳۶ متر است. بزرگ‌ترین ابعاد طولی و عرضی جزیره ۴/۱ در ۱/۱ کیلومتر می‌باشد .

جزیره فرور کوچک که در جنوب جزیره فرور بزرگ (Forur) قرار دارد. (نقشه ایران و توران در دوره قاجاریه که توسط آدولف اشتیلر ترسیم شده‌است.

خارکو

جزیره خارکو

جغرافیا
مکان	خلیج فارس
طول	۸ کیلومتر (۵ مایل)
عرض	۴۰۰ کیلومتر (۲۵۰ مایل)
کشور
ایران
استان	بوشهر
شهرستان	بوشهر
بخش	خارک

جزیره خارکو از جزیره‌های کوچک ایرانی در خلیج فارس از توابع استان بوشهر است.

خارکو با درازای ۸ کیلومتر و پهنای تقریبی ۴۰۰ متر در فاصله ۵ کیلومتری از جزیره خارک قرار دارد. این جزیره دارای تعدادی تأسیسات به جای مانده از حضور نظامیان کشور در سال‌های جنگ ایران و عراق از جمله اسکله و ساختمان‌های انبارمانند می‌باشد که امروزه محل مناسبی جهت رشد پرندگان در این جزیره‌است. این جزیره همچنین زمانی محل استقرار نظامیان انگلیسی جهت تسخیر خارک بود و پیش از آن نیز میر مهنای بندر ریگی برای حمله به هلندیان در خارک از خارکو نیروهای خود را به سمت خارک گسیل داشته‌است.

اثر طبیعی ملی جزیره خارکو

این جزیره بنا به دلایل زیست محیطی و ارزش پدیده های طبیعی آن توسط سازمان حفاظت از محیط زیست ایران بعنوان اثر طبیعی ملی جزیره خارکو به ثبت رسیده است.^[۱]

جزیره خارک

جزیره خارک
Khark Island

نام محلی: خارگ
عکس ماهواره‌ای جزیره
جغرافیا
مکان	خلیج فارس
مساحت	۲۰ کیلومتر مربع (۸ sq mi)
طول	۶ کیلومتر (۳٫۷ مایل)
عرض	۴ کیلومتر (۲٫۵ مایل)
کشور
ایران
استان	بوشهر
شهرستان	بوشهر
خارک
اطلاعات جمعیتی
جمعیت	۸٫۱۹۶
اطلاعات بیشتر
وبگاه رسمی	وبسايت شهرداري خارك

خارگ یا جزیره خارگ که گاهی خارک نوشته می‌شود، جزیره‌ای مسکونی، متعلق به ایران و دارای اهمیت اقتصادی است که در ۳۸ کیلومتری ساحل بندر گناوه در خلیج فارس قرار دارد و از توابع استان بوشهر به‌شمار می‌آید. این جزیره که در 46 کیلومتری غرب بوشهر واقع شده است، جلال آل احمد دُرّ یتیم خلیج فارس نامیده است.^[۱]

خارگ، شهر مسکونی آن مرکز بخش خارگ از توابع شهرستان بوشهر است. شهر خارگ ۸٫۱۹۶نفر جمعیت دارد.

جغرافياي خارگ

موقعیت

خارگ، در حدود ۵۷ کیلومتری شمال غربی بوشهر و ۳۰ کیلومتری بندر ریگ و ۳۵ کیلومتری بندر گناوه واقع گردیده و از لحاظ تقسیمات کشوری جزو استان بوشهر و از توابع شهرستان بوشهر است. دارای ۸ کیلومتر طول (شمال- جنوب) و ۴ کیلومتر عرض می‌باشد. ارتفاع متوسط آن از سطح دریا حدود ۳ متر و از نظر موقعیت جغرافیایی در ۲۹ درجه و ۱۵ دقیقه عرض شمالی و ۵۰ درجه و ۲۰ دقیقه طول شرقی قرار دارد.

آب و هوا

از مشخصه ی این آب و هوا، تابستان های گرم همراه با شرجی و رطوبت محلی بدون بارندگی است. «گرمی هوا معمولاً از اسفندماه شروع می شود به طوری که طول دوره ی گرما حدود ۸ ماه می باشد. درجه حرارت در فصول سال از ۴ تا ۴۶ درجه سانتی گراد متغیر است. میانگین روزانه حرارت در زمستان ۱۷ درجه سانتی گراد و در تابستان ۶/۳۲ درجه می باشد. در اواخر پاییز بخصوص آذر ماه باران های پاییزی شروع می شود که کیفیت هوا را بهبود می بخشد. زمستان جزیره کوتاه است.^[۲]

ناهمواريها

جزیره خارگ طاقدیس ملایمی است که میانگین شیب لایه‌های سطحی آن میان ۱۰ تا ۱۵ درجه‌است. بلندترین نقطه جزیره کوه دیده‌بان نام دارد که ارتفاع آن از سطح دریا ۸۷ متر است. در این نقطه مدت‌ها پیش فانوس کوچکی نیز کار گذاشته بودند. در سوی شمال جزیره کوه تخت و در سوی جنوب آن کوه گردن‌اشتر قرار دارد.^[۳]

بلندی‌های جزیره در غرب آن قرار دارند و عبارت‌اند از: کوه تخت، کوه لشکری، کوه دیده‌بان و کوه گردن‌اشتر..^[۴]

جزيره خارگ داراي شهرداري است و در قسمت شمالی آن، جزیزه بسیار کوچکتر و کشیده ای با نام

شهرسازی خارگ

نحوه ساخت و ساز در جزیره خارگ را می توان به دو گروه عمده ساخت و ساز سنتی و مهندسی تقسیم نمود. ساخت و ساز سنتی بیشتر به توسط اهالی بومی و در گوشه شمال شرقی جزیره صورت گرفته است. مطابق قانون اهالی بومی اجازه اسکان و ساخت و ساز در ضلع شرقی باند فرودگاه جزیره را دارند و سایر نواحی جزیره در تسلط شرکت پایانه های نفتی ایران و وزارت دفاع جمهوری اسلامی ایران است . در این منطقه از جزیره بافت شهری فشرده و کوچه ها باریک و پیچ در پیچ و تراکم جمعیت بالا است. ساختمان ها یک طبقه و دارای حیاط کوچکی هستند. در سال های اخیر با پیشرفته شدن صنعت ساختمان سازی , به تعداد ساختمان های چند طبقه افزوده شده است . مصالح ساختمانی عمدتاً از بیرون جزیره تهیه می شوند. با افزایش جمعیت اهالی بومی و محدود بودن زمین, روز به روز بر اهمیت زمین های موجود افزوده می شود. شهر خارک دارای میدانی کشیده و طولانی است که در مرکز آن فضای سبز و جدول بندی زیبایی دارد و دور تا دور میدان ردیف مغازه های کوچک خوار و بار فروشی و بوتیک های لباس و سایر مایحتاج اهالی قرار دارند. پیاده روی این میدان مسقف بوده دارای ستون و طاق نصرت است. این میدان مرکز امور تجاری جزیره است. سایر اداره ها و دایره های دولتی از قبیل بانک ها ( ملی, ملت , صادرات , تجارت ,حکمت ایرانیان ,انصار, سپه ) آموزش و پرورش , سازمان تامین اجتماعی , کمیته امداد امام خمینی , بهزیستی , , در این جزیره شعبه دارند. ساخت و ساز در سایر نواحی جزیره به توسط شرکت پایانه های نفتی صورت گرفته و مبتنی بر اصول مهندسی است. خانه های ویلایی بزرگ و زیبا در دو طرح کارمند ی و کارگر ی در ساخت و ساز های قدیمی که عمدتاً در زمان حضور انگلیسی ها ساخته شده هنوز در جزیره دیده می شوند. ویلا های کارمندی دارای محوطه ای بزرگ و خانه مستخدم ( بوی روم ) و گاراژ اختصاصی هستند. منزل های کارگری از کنار به یکدیگر متصل بوده و دارای حیاط کوچکی در جلوی ساختمان و حیاط بزرگتری در پشت ساختمان و کوچه باریکی در حد فاصل در حیاط های پشتی هستند. در سال های اخیر ساخت و ساز به شیوه آپارتمان ی در جزیره بیشتر شده که با آب و هوای گرم جزیره همخوانی ندارد.

جزیره فارسی

جزیره فارسی

جغرافیا
مکان	خلیج فارس
مساحت	۷٫۵ کیلومتر مربع (۲٫۹ sq mi)
طول	۱٬۴۰۰ متر (۴٬۶۰۰ پا)
عرض	۷۰۰ متر (۲٬۳۰۰ پا)
کشور
ایران
استان	بوشهر
شهرستان	بوشهر
بخش	مرکزی

جزیره فارسی از جزیره‌های ایرانی خلیج فارس است. این جزیره حد فاصل مرز بین ایران و عربستان بوده و از نظر موقعیت بسیار حائز اهمیت است. هم اکنون در این جزیره تأسیسات نفتی حضور فعال دارند.

نزدیک ترین جزیره به این جزیره، جزیره عربی است که گستردگی آن از فارسی کمتر است. جزیره فارسی دورترین نقطه جغرافیایی ایران محسوب شده‌است. جزیره فارسی زیرنظر استانداری بوشهر اداره می‌شود.

جزیره فارسی از نظر منابع نفتی غنی است و هم اکنون در حوضه اطراف این جزیره چاه‌های نفت و علی الخصوص گاز کشف و در حال بهره‌برداری هستند. جزیره فارسی موقعیتی بکر داشته به طوری که در حال حاضر استانداریِ بوشهر اجازه ورود هر کسی را به این جزیره نمی‌دهد. نمونه‌های جانوری خاصی از رده حشرات و شاخه بندپایان در این جزیره احتمالاً وجود دارند که هنوز به طور علمی شناسایی نشده‌اند. طول جزیره 1400 متر و عرض آن 700متر است (تقریبی).

فرور بزرگ

جزیره فرور بزرگ
Forur Bozorg Island

نام محلی: فارور /
جغرافیا
مکان	خلیج فارس
مساحت	۲۶٫۲ کیلومتر مربع (۱۰٫۱۲ sq mi)
طول	۷٫۵ کیلومتر (۴٫۶۶ مایل)
عرض	۱۴٫۵ کیلومتر (۹٫۰۱ مایل)
بیشترین ارتفاع	۴۷۶ متر (۱٬۵۶۲ پا)
کشور
ایران
استان	هرمزگان
شهرستان	بندر لنگه
بخش	کیش

فُرور بزرگ یا فارور بزرگ یا از جزیره‌های ایرانی خلیج فارس است و از جزایر قلمرو استان هرمزگان به‌شمار می‌آید.

جزیره فارور در شمال جزیره سیری و جنوب غربی بندر لنگه، در نزدیکی ابوموسی و در طول جغرافیایی ۲۶ درجه و ۱۵ دقیقه و عرض شمالی ۵۴ درجه و ۲۵ دقیقه قرار گرفته‌است. طول این جزیره در امتداد شمالی-جنوبی حدود ۷٫۵ کیلومتر و عرض آن در جهت شرقی-غربی در حدود ۱۴٫۵ کیلومتر و مساحت آن بالغ بر ۲۶۲۰ هکتار می‌گردد. بلندترین نقطه جزیره 137.5 متر از سطح دریا ارتفاع دارد. فاصله آن تا نزديك‌‌ترين نقطه سواحل سرزمين اصلي در حدود ۲۰ كيلومتر و در ۵۵ كيلومتري جزيره كيش قرار گرفته است.

فارور از یک توده ارتفاعات آتشفشانی پوشیده شده وبه طور کلی کوهستانی با کوه‌های بلند است. در میان این کوه‌ها دره‌های پردرخت و سبزی وجود دارد. درختان آن گرمسیری است که بلندی این درخت‌ها در برخی نقاط جزیره گاه تا ۱۰ متر می‌رسد. در ضلع جنوبی جزیره دشت نسبتاً همواری وجود دارد. در این قسمت از جزیره تپه‌های زیرآبی وجود دارد. در منتهی‌الیه کرانهٔ جنوبی جزیره، تپه‌ای در فاصله حدود ۲۰۰ متری از کرانه در زیر آب قرار گرفته که رأس آن به صورت تخته‌سنگی به بلندای مستقیم ۵ متر از آب بیرون زده‌است.

جزیرهٔ فارور دارای کانسارهای آهن، سنگ گرانیت، سنگ‌های سیلیس، خاک‌های قرمز و دیگر فلزات است.

در بهمن‌ماه ۱۳۸۹ قانون الحاق جزاير هندورابي و فارور كوچك و بزرگ ‌به محدوده از سوي رئيس جمهور ابلاغ شد.

جزیره فارور در روزگار ساسانیان جزو کوره اردشیرخوره استان پارس بود. در روزگار پس از اسلام تا دوران معاصر، جزیره فارور، بخشی از ایالت‌های فارس، کرمان و بلوچستان، و هرمزگان بوده‌است.

این جزیره در گذشته جزیره مسکونی بوده و ساکنان آن آب خود را از چاه‌هایی که کنده‌بودند تأمین می‌کردند. اثرات این چاه‌ها هم اکنون در دره ناخدا در خاور جزیره دیده می‌شود و آب آن شور و سطح آب در عمق ۳ متری است.

باشندگان پیشین این جزیره به کار غواصی و ماهیگیری سرگرم بودند. جایگاه صید مروارید در جزیره محلی بود به نام نجوا و گذران زندگی مردم این جزیره تا پیش از جنگ جهانی دوم تنها از راه صید صدف و مروارید می‌گذشت. در دههٔ نخست سدهٔ ۱۴ خورشیدی شش فروند کشتی بزرگ صید صدف مروارید در جزیرهٔ فارور فعالیت داشت.

جزیره فرور بزرگ (Farur) در نقشه ایران و توران در دوره قاجاریه که توسط آدولف اشتیلر ترسیم شده‌است.

حیات وحش

جزیره فرور بزرگ یکی از کانون های زیست حیات وحش است و تعداد زیادی از پرندگان از قبیل عقاب ماهی‌گیر، طوطی، ، قمری، چکاوک کاکلی، پرستو، بلبل خرما، ، هدهد، دم جنبانک زرد، دم سرخ معمولی، چک چک سرسیاه، زنبورخور معمولی، یاکریم و همچنین پستاندارانی از قبیل یک نوع خارپشت، مارمولک، مار جعفری و حشراتی چون عقرب در آن زندگی می‌کنند. همچنین این جزیره تنها نقطه ایران است که آهوی کوهی در آن زندگی می کند.^[۱]